Quid sequatur, quid repugnet, vident.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Duo Reges: constructio interrete. Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest. Confecta res esset. Summae mihi videtur inscitiae. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus;

Bork: Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero.
Bork: Ita credo.
Bork: Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus.
Bork: Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?

Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat.

Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted]. Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Et quidem, inquit, vehementer errat; Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.

Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis?
Equidem e Cn.
Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.
Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;
Se dicere inter honestum et turpe nimium quantum, nescio quid inmensum, inter ceteras res nihil omnino interesse.
In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est.

Ergo in eadem voluptate eum, qui alteri misceat mulsum ipse non sitiens, et eum, qui illud sitiens bibat?

Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.
Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.
Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda.
Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis.
Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.
Quod quidem iam fit etiam in Academia.

Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Eadem nunc mea adversum te oratio est. Que Manilium, ab iisque M. Sed videbimus. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur?

Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo
tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt.

Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter
nos agemusque communiter.