Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. Bork Itaque his sapiens semper vacabit. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Duo Reges: constructio interrete. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.

Quarum cum una sit, qua mores conformari putantur, differo eam partem, quae quasi stirps ets huius quaestionis.
Nihil enim hoc differt.
Quare attende, quaeso.
Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant;

Quod quidem iam fit etiam in Academia. Sed haec omittamus; Mihi enim satis est, ipsis non satis. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Erat enim Polemonis. Prioris generis est docilitas, memoria; Illud non continuo, ut aeque incontentae. Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit.

Hac videlicet ratione, quod ea, quae externa sunt, iis
tuemur officiis, quae oriuntur a suo cuiusque genere
virtutis.

Huc et illuc, Torquate, vos versetis licet, nihil in hac
praeclara epistula scriptum ab Epicuro congruens et
conveniens decretis eius reperietis.

Bork: Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere.
Quid Zeno?: Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.
Quo modo?: Pungunt quasi aculeis interrogatiunculis angustis, quibus etiam qui assentiuntur nihil commutantur animo et idem abeunt, qui venerant.
Cur iustitia laudatur?: Bork
Stoici scilicet.: Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;
Bork: Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.

Bonum ipsum etiam quid esset, fortasse, si opus fuisset, definisses aut quod esset natura adpetendum aut quod prodesset aut quod iuvaret aut quod liberet modo.

Bork
Hanc in motu voluptatem -sic enim has suaves et quasi dulces voluptates appellat-interdum ita extenuat, ut M.
At iste non dolendi status non vocatur voluptas.

Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Hic nihil fuit, quod quaereremus. At enim sequor utilitatem. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Non autem hoc: igitur ne illud quidem.